(1) [سنن بیهقى 2/ 147] به سند خود، از «عبد الرحمن بن ابى لیلى» از «کعب بن عجره» او هم، از رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله روایت کرده است که پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله پس از تشهد در نماز، مى‏فرمود  :

 «اللّهمّ صلّ على محمد و آل محمد کما صلّیت على ابراهیم و آل ابراهیم و بارک على محمد و آل محمد کما بارکت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید  »

. مؤلف گوید: این حدیث را «شافعى» در [مسند ص 23] نقل کرده است  .

 (1) [مسند شافعى ص 23] به سند خود، از «ابو هریره» نقل کرده است که به رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله عرض کردم: یا رسول الله! در تشهد نماز چگونه بر شما صلوات بفرستیم؟ فرمود: بگویید  :

 «اللهمّ صلّ على محمد و آل محمد کما صلّیت على ابراهیم و بارک على محمد و آل محمد کما بارکت على ابراهیم  »

پس از آن، بر من سلام کنید  .

مؤلف گوید: این حدیث را «متّقى» در [کنز العمال 4/ 103] از «شافعى» و «بیهقى»، در کتاب «المعرفة» از «ابو هریره» روایت کرده است و «طحاوى» هم، در [مشکل الاثار 3/ 75] روایت کرده است  .

 (2) [همان کتاب 1/ 215] در مسند «انس و ابن عساکر» از «ابو المعلى فضل بن سهل» روایت مزبور را با سند ادامه داده است تا آنجا که «انس بن مالک» از

رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله، او هم از «جبرئیل» از «میکائیل» از «اسرافیل» از حضرت پروردگار نقل کرده که خدا به من دستور داده است تا به مردم بگویم، اینگونه بر من درود بفرستند  :

 «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد کما صلّیت على ابراهیم و على آل ابراهیم انّک حمید مجید اللهمّ ارحم محمدا و آل محمد کما ترحّمت على ابراهیم و على آل ابراهیم انّک حمید مجید اللهمّ تحنّن على محمد و على آل محمد کما تحنّنت على ابراهیم و على آل ابراهیم انّک حمید مجید  »

این حدیث را «ابن عساکر» نقل کرده است  .

 (1) [همان کتاب 1/ 125 و 217] از «عایشه» نقل کرده است، اصحاب پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله به حضور رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله اظهار مى‏داشتند: یا رسول الله! ما موظّفیم که همواره در شب تاریک و روز روشن، بر شما درود بفرستیم و بگونه‏اى مى‏خواهیم درود بفرستیم که مورد علاقه شما باشد. حضرت فرمود: بگویید

 «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد کما صلّیت على ابراهیم و على آل ابراهیم و ارحم محمدا و آل محمد کما رحمت ابراهیم و آل ابراهیم و بارک على محمد و آل محمد کما بارکت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید  »

. پس از این پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله فرمود: اینست کیفیت درود فرستادن و چگونگى سلام را که مى‏دانید، این حدیث را «ابن عساکر» روایت کرده است  .

 (2) [همان کتاب 4/ 104] رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرموده است: هر گاه تصمیم دارید بر من صلوات بفرستید، اینگونه صلوات بفرستید  :

 «اللهمّ صلّ على النبىّ الامّى و على آل محمد کما صلّیت على ابراهیم و على آل ابراهیم و بارک على النبىّ الامّى و على آل محمد کما بارکت على ابراهیم و على آل ابراهیم انّک حمید مجید  »

این حدیث را «ابن حیّان» از «ابن مسعود» روایت کرده است  .

 (3) [همان کتاب 3/ 15] چنین نقل کرده است: هیچ مسلمانى نیست که در شب عرفه، در موقف عرفات قرار بگیرد و رو بقبله بایستد و صد مرتبه بگوید  :

 «لا

اله الّا اللّه وحده لا شریک له له الملک و له الحمد بیده الخیر و هو على کلّ شى‏ء قدیر  »

و صد مرتبه سوره حمد را تلاوت نماید و صد مرتبه بگوید  :

 «اشهد ان لا اله الّا اللّه وحده لا شریک له و انّ محمدا عبده و رسوله  »

و صد مرتبه بگوید  :

 «سبحان الله و الحمد للّه و لا اله الّا اللّه و الله اکبر و لا حول و لا قوّة الّا باللّه  »

و صد مرتبه سوره‏

قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ

تلاوت نماید و صد مرتبه بگوید  :

 «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد کما صلّیت على ابراهیم و آل ابراهیم انّک حمید مجید و علینا معهم  »

آگاه باش! آنگاه خداى تعالى خطاب به فرشتگان مى‏فرماید: اى فرشتگان من! چیست پاداش این بنده‏ام که مرا تسبیح و تهلیل گفته و به بزرگى و عظمت و جلالت من، اعتراف کرده و به نسب من، اقرار نموده و مرا شناخته است و از من ثناگسترى نموده و بر پیغمبر من درود فرستاده. اینک، اى فرشتگان من! گواه باشید که او را آمرزیدم و او را در پیشگاه خود، شفیع قرار داده تا اگر بخواهد از اهل محشر، شفاعت کند و من شفاعت او را خواهم پذیرفت  .

این حدیث را «بیهقى» در «شعب الایمان» و «ابن نجّار» و «دیلمى» از «جابر» روایت کرده‏اند  .

 (1) مؤلف گوید: از «صواعق ابن حجر» بدست مى‏آید، سؤالى که مردم در رابطه با درود بر رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله، از حضرت رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله داشتند، پس نزول آیه شریفه إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیماً (سوره احزاب، آیه 56)، بوده است و سؤالى که آنان نموده و پاسخى که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله داده است که بگویید :

 «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد»

، دلیل بر آنست که درود بر آل پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله مراد و منظور از آیه بوده است و خدا مى‏خواسته که «آل محمّد» هم، در درود با رسولخدا صلّى اللّه علیه و آله شریک باشند و ما اینک، گفتار او را متذکر مى‏شویم.

 (2) «ابن حجر» در [صواعق ص 87] ذیل دومین آیه، از آیاتى که درباره اهل بیت‏

نازل شده است که همان آیه إِنَّ اللَّهَ وَ مَلائِکَتَهُ ... مى‏باشد، اظهار مى‏دارد: به حدیث صحیح، از «کعب بن عجره» روایت شده است، هنگامى که آیه مزبور نازل شد، گفتیم: یا رسول الله! پیش از این دانستیم چگونه بر شما «سلام» کنیم، اینک مى‏خواهیم بدانیم چگونه باید به شما درود و صلوات بفرستیم. رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله فرمود: در هنگام درود بر من، بگویید:

«اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد ...»

. «حاکم» گفته سؤالى را که مردم مطرح کرده و به عرض رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله رسانیدند، پس از نزول آیه مزبور بود و پاسخى که رسول اکرم صلّى اللّه علیه و آله داده که بگویید:

 «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد»

، دلیل آشکارى است که دستور درود فرستادن بر «اهل بیت» پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و خاندان دیگر او، مراد و منظور آیه بوده است و اگر «اهل بیت» پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله مصداق آیه منظور نباشند، از درود فرستادن بر «اهل بیت» پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله، آن هم بدنبال نزول آیه، سؤال نمى‏کردند و رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله هم، به آنها چنان پاسخى که یادآورى شد، نمى‏داد و از آنجا که به آنها اینگونه پاسخ داده است، دلیل بر آن است که درود بر «اهل بیت» مصداق آیه بوده و یکى از افراد «مأمور به» بشمار مى‏آیند و پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله هم، خانواده خود را مقام نفس خود، قرار داده و درود بر آنان را لازم دانسته است؛ بدلیل آنکه منظور از درود فرستادن بر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله، رعایت مقام آن حضرت است و «اهل بیت» پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله هم، از آن عظمت برخوردارند. این است که پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله هنگامى که «اهل بیت» پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله در زیر کسا قرار گرفتند، فرمود: پروردگارا! اینان «اهل بیت» من مى‏باشند و از من به شمار مى‏آیند و من هم، از آنها مى‏باشم. اینک، درود و رحمت و بخشش و خرسندى خودت را براى من و ایشان نصیب فرما، و مقتضاى استجابت دعاى مزبور، آنست که خداى تعالى، «اهل بیت» رسول‏

اکرم صلّى اللّه علیه و آله را در درود بر او هم ردیف نبى گرامى صلّى اللّه علیه و آله قرار داده و از مؤمنان بخواهد تا همراه با پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله، بر آنان نیز، درود بفرستند.

 (1) مؤلف گوید: انصاف آنست که «ابن حجر» بخوبى از عهده استدلال بر آمده است و ثابت کرده است که اهل بیت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله، مصداق درود بوده و آیه شریفه هم، در درود بر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله بر آنان نظر دارد؛ بدلیل آنکه خداى تعالى از مؤمنان خواسته است تا بر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله درود بفرستند، در این رابطه از پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله مى‏پرسند چگونه درود بفرستیم؟ پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ آنها فرمود: بگویید:

 «اللهمّ صلّ على محمد و على آل محمد»

، از این پاسخ استفاده مى‏شود که پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله مى‏خواست موقعیت امرى آیه شریفه را براى مردم توضیح بدهد. و هر گاه مراد خداى تعالى از نزول آیه شریفه، درود بر پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله نبوده که عبارت از درود بر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و خاندان او باشد، پیغمبر خدا صلّى اللّه علیه و آله در پاسخ سؤال آنان، به آنها دستور نمى‏داد تا بر او و خاندانش درود بفرستند.

 «ابن حجر» در استدلال خود گفت: «مقتضاى استجابت ...» معناى گفته او اینست که رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله هنگامى که حضرت على و فاطمه و حسن و حسین علیهم السّلام را در زیر کساء پذیرفت- چنانکه روایت آنرا در چندین باب از ابواب متذکر خواهیم شد- براى آنها دعا کرد و از خداى تعالى خواست که درود و برکاتش را بر او و بر آنان، عنایت فرماید و مقتضاى استجابت دعایش این بود که خداى تعالى بر او و بر آنان درود بفرستد و از بندگان مؤمن هم، بخواهد بر آنان درود بفرستند؛ چنانکه خدا بر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله و خاندان او، درود فرستاده است.

 (2) «ابن حجر» در [صواعق ص 891] مطلبى از «فخر رازى» نقل کرده است که یادآورى از آن، مناسب با بحث فعلى ما مى‏باشد. «فخر رازى» گفته است، اهل بیت پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله در پنج خصلت با پیغمبر اکرم صلّى اللّه علیه و آله برابرى دارند:

1- در سلام که گفته است‏

 «السّلام علیک ایّها النبىّ»

و فرموده است‏

 «سلام على آل یسین».

 (1) 2- در تشهد، که بر ایشان و بر پیغمبر صلّى اللّه علیه و آله درود بفرستند.

3- در طهارت، خدا فرموده است طه؛ یعنى اى طاهر، و فرموده است وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیراً (سوره احزاب، آیه 33).

4- در تحریم صدقه 5- در محبّت، خدا فرموده است: فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ (سوره آل عمران، آیه 31) و فرموده است قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏

ادامه مطلب ....

نوشته شده توسط شیعه مولا علی (ع)اگر خداتوفیق دهد در یکشنبه 89/10/19 ساعت 11:5 صبح موضوع | ***استفاده از مطالب باذکرمنبع وفرستادن صلوان باعجل فرجهم مانعی ندارد*** .التماس دعا***لینک ثابت